Recensie De Valhallamoorden- Alexander Olbrechts

Recensie

Titel: De Valhallamoorden

Auteur: Alexander Olbrechts 

Uitgeverij: Godijn

Genre: Spanning/ Thriller

Uitgave: Februari 2024 

Met dank aan: Godijn Publishing, voor dit blogtour-exemplaar.

Meedoen aan een blogtour is altijd leuk. Een aantal boekbloggers lezen hetzelfde boek, om daarna de eigen leeservaring te delen. 

Dit keer een boek van auteur Alexander Olbrechts. 

Beste Belg op publieksprijs  Detective & Thrillergids Vrij Nederland

Alexander Olbrechts is een Vlaming. Zijn passie voor verhalen is steeds een drijfveer geweest in het schrijven. Het begon met de grote liefde voor fantasy & science fiction. " Een verhaal moet iets met de lezer doen". Vind hij. Zijn wetenschappelijke achtergrond neemt hij graag mee in zijn verhalen. Op 9 juni 2022 won zijn kortverhaal " Jongen zonder naam" zilver bij de Gouden Strop. 

De ValhallaMoorden

Een lugubere reeks moorden teistert de Vlaamse stad Leuven. Hoofdinspecteur Rudi Smeets en zijn politieteam worden getracteerd op bizarre vondsten.  De moordenaar heeft een actieve rol in het geheel en laat zich al snel insluiten.. Het lijkt erop dat ze het motief van de dader kunnen vinden in de verhalen rond de Noordse oppergod Odin.

Enkele dagen later krijgt de redactie van de lokale krant een onheilspellend bericht: ze hebben nog twee dagen.

Dit is het tweede boek in de meeslepende reeks De mythosmoorden.

~Een storm van emotie verscheurt zijn ziel. Het trekt aan zijn geest en probeert hem te vermalen. Het zielenleed is pijnlijker dan eender welke vleselijke wond. Hij probeert door de negatieve gedachten heen te breken en te denken aan zijn bestemming, het enige lichtpuntje in de beerput van verrotte zwartgalligheid.~

De elementen

De cover is bijzonder, een raaf kijkt je ponteficant en doordringend aan. Het maakt nieuwsgierig. De schrijfstijl en zeker het stuk van de dader, zie quote, is qua tekst even wennen. Het is wollig en bevat veel bijwoorden. Bij de hoofdstukken die vertellen over hoofdinspecteur Rudi staat de afbeelding van een politiepet. Best wel hilarisch bij zo een spannende thriller. Vervolgens lezen we gedeeltes over een journalist (met bovenaan de afbeelding  'typemachine') en ook hoofdstukken met de dader. Gelukkig lezen deze hoofdstukken wat prettiger dan in het begin. In een fijne Vlaamse leesflow neemt Alexander Olbrechts de lezer mee, naar de mythen van het Noorden. 

Het verhaal leest in begin wat stroef. De dader, de journalist en de inspecteur wisselen zich af. Zonder tijdsaanduiding en alleen een afbeelding boven elk hoofdstuk gooit Olbrechts zijn lezers in het ongewisse. Zij belanden keer op keer in andere scenes. 

De personages an sich zijn mooi en divers. Je gaat met hen meeleven, zelfs met het privéleven van de inspecteur. De dader wordt heel monsterlijk neergezet, maar blijkt ook een menselijke kant te hebben. 

Persoonlijk kwam ik wat moeilijk in het verhaal. Op de tweede helft ging dit beter. De termen "gruwelijke moorden" worden overschaduwd door humor en de symbolen boven de hoofdstukken deden kinderlijk aan. Richting einde kwam daar ook nog een toevalligheid aan. Er zat toch nog een kogel in een onklaargemaakt wapen. 🤔. 

Al met al heb ik er toch van genoten, maar dat kwam pas op gang na de acties op de tweede helft van het boek. De Noordse thematiek deed mij niet zoveel. Daarentegen was de intensie van de dader goed en helder naar voren gekomen. En ook boeiend te noemen.

Waardering  3,5 sterren.

In begin was ik niet zo onder de indruk. De intro irriteerde mij. De beschrijvingen waren wollig en "over done". De personages waren erg interessant. Wel bespeurde ik wat toevalligheden en de politiepet boven de hoofdstukken van de inspecteur was te hilarisch. 

Groetjes, Annette

Birdy's Boeken 

De blogtour-info: